“อื้ออ....”
ลู่หานเบี่ยงตัวนอนหงายในขณะที่เซฮุนก็ตวัดผ้าห่มไปไว้อีกฝั่งแล้วคร่อมตัวทับร่างลู่หานทันทีแต่ทว่าชุดนอนของลู่หานชุดนี้นี่มัน
“พี่บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าคืนไหนพี่ไม่อยู่
ห้ามใส่กระโปรงนอน”
จมูกโด่งก้มลงฟัดที่ร่องอกของลู่หานทันทีอย่างหื่นกระหายเพราะเมื่อเลิกผ้าห่มขึ้นมาสภาพของลู่หานนี่แบบ
...เอ็กซ์มาก กระโปรงสีชมพูที่ชายกระโปรงเป็นเหมือนลูกไม้เลิกขึ้นไปอยู่ที่เอว
สายเดี่ยวที่คล้องไหล่อยู่ก็หล่นไปอยู่ที่ต้นแขน
อีกทั้งด้านหน้าของชุดที่มันเว้าเป็นตัววีนี่อีก...เซฮุนซื้อชุดนี้ให้ลู่หานเองแหละ
เป็นไงแจ่มสัสมั๊ยล่ะ
“เสื้อใน ชั้นในก็ไม่ใส่....” เห็นหมดแหละ
...เพราะมือเขาขย้ำก้อนเนื้อข้างบนอยู่
“งื้อออ....อย่า...คนง่วงจะนอน”
“แฟนกลับมาเหนื่อยๆ ขอนะ....ได้ป่าว”
เกลี่ยปลายนิ้วไปที่ข้างแก้มเบาๆมือก็เค้นคลึงหน้าอกขนาดเล็กของแฟนคนสวยที่เริ่มงอแงตามไปด้วย
ทั้งๆที่ปากบอกว่าไม่ให้แต่ทำไมต้องบิดสะโพกเข้าหาเอวเค้าขนาดนั้นด้วย
“เมนส์อ่ะ.....”
ลู่หานกลั้นใจลืมตาขึ้นมาเพราะหลับไม่ลงแล้ว
อะไรเป็นท่อนๆเสียดสีที่เอวเขาตลอดเลยก็ไม่รู้
“หมดแล้ว
อย่าเถียงพี่นะชั้นในไม่ใส่ลืมไปแล้วเหรอ หมดแล้วก็บอกว่าหมดไม่ต้องมาโกหกเลย”
“งือออ....ไม่เอา ...ง่วง”
“ง่วงก็นอนไปดิ เดี๋ยว ‘เอา’
เอง” เซฮุนก้มลงจูบซับที่ไหปลาร้าของลู่หานลงมาเรื่อยๆ มือนี่ก็ค่อยๆดึงชุดนอนของลู่หานให้ล่นลงตามแรงมือของเขาก่อนที่จะปลดมันออกมาจากร่างของลู่หานแล้วดึงมันออกมาจากปลายเท้าของร่างบางทันที
“ไม่เคยเห็นเธอตอนกลางวันเลย ...
เด็ดว่ะ” เซฮุนกัดปากตัวเองแน่นก่อนจะก้มลงไปฟัดกับยอดอกของลู่หานที่แข็งขืนขึ้นมาทันที
รัวลิ้นลงที่ปลายยอดอกข้างซ้ายถี่ๆ มือก็เฟ้นก้อนเนื้ออีกข้างเอาไว้เต็มๆมือ
“อ๊ะ...ซี๊ดด...พี่ฮุน...ฮื้อออออ”
“รีบหน่อยนะ เดี๋ยวเพื่อนพี่มา”
“อ๊ะ....”
เซฮุนไม่อารัมบทบ้าอะไรแล้วจัดการปลดกางเกงของตัวเองออกทันทีพร้อมกับดึงเสื้อออกมาจากทางหัวตามไปด้วย
ก่อนจะนั่งลงแล้วยกร่างของลู่หานให้ขึ้นคร่อมตักของตนเองเอาไว้มือหนาก็จัดการแหวกปลีก้นของลู่หานออกแล้วยัดความเป็นชายใส่ลงไปในช่องทางด้านหน้าของลู่หานทันที
ต้องรีบว่ะ
จงอินมันบอกว่าอีกสิบนาทีมันจะขึ้นมาเอาของ
“อ๊ะ....พี่เซฮุน...พี่ลืมถุง...ฮื้อออออ”
“เดี๋ยวปล่อยนอกเอง อื้อ...ขย่มอีก”
“อ๊ะๆ .....” ลู่หานไม่รู้อะไรแล้ว
จำได้แค่ลืมตามาก็โดนอีกคนจับขึ้นตักแล้วบังคับให้โยกเร็วๆทั้งๆที่เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย
... แต่เจ็บจัง....มันฝืดแต่พอได้น้ำจากลู่หานมันก็ลื่น
“อื้อออ....อ่า...ลู่หานอ่า...อึก...แรงเลย”
หน้าอกของลู่หานฟาดอยู่กับข้างแก้มของเซฮุนตามแรงขย่มขึ้นลงเพราะแรงบังคับจากอีกคน
อย่างที่เขาว่ากันว่าตอนเช้ามักจะเป็นเวลาที่ฮอร์โมนหลั่งมากที่สุดแค่สะกิดนิดเดียวก็ยากที่จะหยุดแล้ว
“แน่นว่ะ...ฟอดดด” เอาใบหน้าแนบหน้าอกขาวก่อนจะจูบมันแรงๆจนบริเวณต้นคอของลู่หานนี่แดงไปหมดแล้ว
“ไม่ไหวแล้วอ่ะ เสียวเหลือเกิน
พี่....อ๊ะ.....” ร่างบางไม่ไหวแล้วโยกแป๊บเดียวมันก็จะแตกแล้วอ่ะ
ส่วนเซฮุนนี่พอยิ่งเร่งก็ยิ่งสนุกร่างสูงประคองเอวของลู่หานให้ขย่มขึ้นลงแรงๆเพราะความรีบ
เอาซักหน่อยก็ยังดี
สักน้ำนึงให้พอหายคิดถึง....ทำงานมาทั้งคืนโครตคิดถึงเมียเลยว่ะ
ก๊อกๆ...
ในขณะที่เสียงร้องของลู่หานดังโหยหวนอยู่ในห้องนอน
ทั้งเสียงตอนโดนเค้นหน้าอกบ้างล่ะ จูบบ้างล่ะ หรือโดนบีบนมบ้างล่ะ
ลู่หานร้องเสียงหลงเหมือนคนทรมานเหลือเกินโดยที่ไม่ได้ยินเลยสักนิดว่าตอนนี้เสียงเคาะประตูมันดึงขึ้นมาแล้ว
“อ่า!!....ลุกออกๆๆ”
เซฮุนอุ้มลู่หานให้ถอนกายออกจากแก่นกายของเขาซะจนตอนนี้ร่างบางล้มลงไปนั่งอยู่ตรงระหว่างขาของเซฮุนแทน
มือหนารูดของตัวเองสองสามทีก่อนจะพ้นน้ำออกมาเต็มหน้าของลู่หานเพราะเจ้าตัวนึกพิเรนอยู่ๆก็อยากปล่อยเข้าปากของอีกคนแต่มันดันไม่ทันฉีดเลอะเต็มใบหน้าสวยไม่พอ
อีกระลอกที่พุ่งออกมายังเต็มหน้าขาของเขาหมดเลย
“ไปเปิดประตูให้ที สงสัยเพื่อนมา”
กลับไปอ่านต่อนะจ๊ะ :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น