NC
“อื้อ....“ เสียงร้องของร่างบางดังขึ้นมาในตอนที่นิ้วเรียวสะกิดที่ยอดอกข้างขวาเบาๆ
หัวเข่าของร่างเล็กก็เอาแต่ถูที่หน้าขาของอีกคนไปมา
ในยามที่มือของอีกคนเริ่มเค้นที่ก้อนเนื้อของตนเองภายใต้เนื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ ...
ร่างบางลืมตาขึ้นมาก็พยายามเงยหน้ามองร่างสูงผ่านความมืดที่มีเพียงแสงพระจันทร์จากข้างนอกส่องกระทบเข้ามาเลือนลาง
มือพี่จงอิน....กำลัง....จับหน้าอกเราอยู่?
“อ่า...“
ร่างสูงหลับตาพริ้มเหมือนกับกำลังจินตนาการเรื่องอะไรอยู่สักอย่าง
ร่างบางที่มึนๆยังไงก็ไม่รู้
บวกกับที่ว่าคยองซูเป็นเด็กที่มีความต้องการทางเพศสูงถึงแม้จะไม่เคย
แต่แค่ใครรุกมา ร่างบางเองก็มีอารมณ์ขึ้นมาง่ายๆแล้ว
ปลายนิ้วยาวบีบเข้าที่เม็ดแข็งๆบนยอดอกของคยองซูเบาๆ
ก่อนจะทวีความรุนแรงไปเรื่อยๆจนมันแข็งรับแรงจากปลายนิ้วของอีกคน ...
ร่างบางเริ่มรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกและดูเหมือนว่าคยองจะมีอาการแปลกๆที่ว่าแพ้ยา....ยาแก้แพ้ที่กินไปเมื่อตอนก่อนนอนนั่น
เลยทำให้ร่างบางแทบจะประมวลผลไม่ได้ว่าควรที่จะขัดขืนยังไง
เขาไม่รู้เลย
“อ๊ะ...“
มือของจงอินยังคงลูบวนอยู่ที่หน้าอกของคยองซูอยู่อย่างนั้นร่วมสิบนาทีกว่า
ไม่มีใครขัดขืนใดใดทั้งสิ้น ไม่มีเสียงร้องที่บอกว่า ‘อย่า’ .....กรงเล็บทั้งห้าของร่างบางที่ตอนนี้วางอยู่เต็มแผ่นหลังของจงอินที่เปลือยเปล่าเพราะว่าร่างสูงไม่ได้ใส่เสื้อนอน
ใส่แต่กางเกงบ็อกเซอร์เพียงตัวเดียวเท่านั้น
“อ่า...อื้มมม“
เสียงหวานร้องออกมาในขณะที่นิ้วมือของพี่เขาก็บีบยอดอกหนักขึ้นเรื่อยๆ
มือบางค่อยๆลูบท่อนแขนของจงอินมาเรื่อยๆ
จนกระทั่งมันวนอยู่ที่หน้าท้องแข็งๆของร่างสูง
คยองซูจึงค่อยๆเลื่อนใบหน้าของตนเองไปที่แผงอกกว้าง ...
แลบลิ้นเลียผิวเนื้อของอีกคน
ก่อนที่นิ้วเรียวของสาวเจ้าจะเลื่อนมาสะกิดที่ยอดอกของจงอินบ้าง
ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างก็มีอารมณ์
จงอินก็เช่นกัน ตอนนี้เขาห้ามใจตัวเองไม่ได้แล้วเขาไม่ได้เมา
แต่ก็แค่มึนใจมันบอกว่าอย่าทำแต่แค่ได้กอบกุมทั้งก้อนเนื้อของหญิงสาว
ชายหนุ่มก็ไม่อาจหยุดได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว จนกระทั่ง
“อื้อ! ....“ ร่างบางแลบลิ้นเลียที่ยอดอกของร่างสูงทันที
อย่างไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้จงอินลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว
ก็เห็นเป็นร่างบางที่กำลังแลบลิ้นเลียที่ยอดอกของเขาอยู่อย่างคาดไม่ถึง
ไม่คิดว่าน้องจะทำ แต่มันก็รู้สึกดีเหลือเกิน
ใบหน้าเล็กกดจูบที่ยอดอกของอีกคนแรงๆจนเกิดเสียง
ก่อนที่ฟันคมจะแอบกัดมันเบาๆพอให้รู้สึก
ร่างสูงที่โดนกระทำแบบนั้นยอมรับเลยว่าตกใจมาก แต่ก็รู้สึกดีเหลือเกิน
มือหนาก็ออกแรงบีบหน้าอกอีกคนจนมันแทบจะช้ำคามืออยู่แล้ว
อ่าส์....คยองซูอ่า...
“อื้มมม....“
ร่างบางเลื่อนริมฝีปากของตนเองขึ้นมาจากแผงอกแกร่ง ค่อยๆใช้ปลายลิ้นสีชมพู
โลมเลียที่หัวไหล่ของจงอินไปมาช้าๆ กดจูบมันเน้นๆจนเกิดรอย
ทุกสิ่งทุกอย่างร่างบางเป็นคนเริ่มทั้งหมด
จนจงอินยังตกใจเลยว่าทำไมน้องมันกล้า ... แต่ก็เอาเถอะ แค่จูบก็จะหยุดแล้ว
แค่นั้นจริงๆ
“อื้อ...“
ปลายจมูกรั้นๆค่อยๆเคลื่อนขึ้นมาจากซอกคอของจงอิน ละเมียดจูบช้าๆ
ขึ้นมาจนถึงปลายคาง ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะสัมผัสกัน จังหวะนั้นเองที่ร่างบางลืมตาขึ้นมาก่อนจะช้อนสายตาขึ้นไปมองแล้วพบว่าจงอินกำลังมองลงมาที่เขาเช่นกัน
เพียงเท่านั้น ร่างสูงก็ค่อยๆดันร่างของคยองซูให้นอนลงแนบเตียง
ใบหน้าคมบิดให้ได้องศาก่อนจะทำการสอดแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็กๆของคยองซู
ใช้ลิ้นเกี่ยวหาอวัยวะที่อยู่ภายในปากของอีกคนจนเจอ
ร่างสูงก็รีบเกี่ยวกระหวัดลิ้นหาทันที ... บทจูบที่เริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ริมฝีปากที่อยู่ด้านบนพยายามบดขยี้กลีบปากจนช้ำ จูบมันอยู่นาน
มือหนาก็ถลกเสื้อยืดของอีกคนขึ้นไปถึงต้นคอ
ทำให้ตอนนี้หน้าอกของร่างบางกำลังบดคลึงอยู่กับแผงอกของเขาพอดี...
แต่ทว่าผู้ชายมันไม่หยุดแค่นี้หรอก ขอแค่ได้ลองแล้วมือมันก็เริ่มซุกซนไปเรื่อย
ในเมื่อตอนนี้มือข้างซ้ายของจงอินกำลังสอดเข้าไปในกางเกงบ็อกเซอร์ที่คยองซูใส่อยู่
ร่างสูงเริ่มกรีดนิ้วไปที่รอยแยกตรงกลางส่วนนั้นของคยองซู
จนร่างบางต้องยอมแยกขาออกเพื่อให้ร่างสูงควานหาช่องทางด้านหน้าของเขาเจอ
จนในที่สุดเมื่อเจอแล้วนิ้วเรียวไม่รอช้าค่อยๆสอดแทงเข้าไปทางช่องคลอดที่ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำเหนียวๆที่เป็นเหมือนเมือกไหลออกมาเต็มหว่างขาของคยองซู
โดยเฉพาะในช่องทางนั้นยิ่งเยอะขึ้นไปอีก
“จงอิน...อื้อ“
ดูเหมือนว่าคยองซูจะเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว เลยผลักให้ร่างสูงผละจูบออกมาก่อน
จงอินถอนจูบออกมาอย่างไม่รู้ตัว
แต่ช่องทางด้านหน้าของคยองซูตอนนี้มันมีนิ้วชี้ข้างซ้ายของจงอินคาอยู่จนสุดข้อ
.... ร่างบางรู้สึกได้ถึงความเสียวที่บอกไม่ถูก แต่แค่รู้ว่ามันดีมากๆ
อยากให้ทำอีก แค่นิ้วร่างบางก็เสียวสุดแล้ว
“พ...พี่ขอโทษ...“
แต่ทว่าเหมือนกับจงอินจะรู้ตัวว่าทำเกินเลยไปแล้ว
ร่างสูงเลยตัดสินใจชักนิ้วออกมาจากกลีบกุหลาบนั้นซะ
แล้วทิ้งตัวลงนอนหงายข้างๆกับร่างบางทันที
แต่มันก็ไม่ทันแล้วในเมื่อตอนนี้นิ้วเรียวที่ชุ่มไปด้วยน้ำกามของร่างบาง จงอินเองก็ได้แต่ขยับนิ้วที่แฉะจนชุ่มเบาๆ
จะทำต่อก็ไม่กล้า
จะหยุดมันก็เริ่มแล้ว ....
“.................“
ร่างสูงตัดสินใจดึงให้ร่างบางเข้ามากอดอีกครั้ง
ครั้งนี้จงอินเริ่มสอดมือเข้าไปในกางเกงบ็อกเซอร์ของอีกคนใหม่ ... จงอินไม่รอช้า
สอดแทงนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของคยองซูทันทีแต่แค่คราวนี้มันกลายเป็นสองนิ้ว
คือนิ้วกลางกับนิ้วชี้ สอดเข้าไปจนสุดผนังนุ่มก่อนที่จะขยับมันเข้าออกเบาๆ
“อื้อ....เจ็บ“ ร่างบางหลับตาพริ้ม
เอาแต่ร้องโอดครวญว่าเจ็บเพราะว่าปากทางนี้ไม่เคยมีใครเข้ามาก่อน
หรือจะพูดง่ายๆว่า
‘แค่นิ้วก็เสียวแล้ว’
“อืมมม....“ ร่างสูงเองก็หลับตาเหมือนกัน
ไม่ได้พูดอะไรอีก เอาแต่สอดนิ้วเข้าไปในช่องทางอุ่นๆนั้นอย่างเดียว
ทำกันอยู่อย่างนี้นานเป็นชั่วโมง
ร่างบางเองก็ยั้งใจไม่ให้เสร็จอยู่หลายรอบเพราะไม่อยากให้จบ
จนบางทีถึงจะเสร็จคานิ้วของพี่จงอินไปแล้ว
แต่มันก็เกิดอารมณ์ต่อเพราะพี่เขาไม่ยอมชักนิ้วออกสักที
บางทีพี่เขาก็ชักเข้าชักออกแรงๆจนเกิดเสียงเฉอะแฉะดังขึ้นมาอย่างหน้าอาย
“พอยังคะ? พี่เมื่อยนิ้วแล้วนะ“
จงอินก้มลงกระซิบถามร่างบางที่นอนร้องอื้ออึงอยู่ที่อกของเขา
“อืออออ“
แต่ทว่าเสียงร้องครางของร่างบางกลับทำให้จงอินต้องใช้นิ้วต่อไป จนกระทั่งเช้า
กลับไปอ่านต่อนะคะ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น