วันจันทร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2558

SS2 ► Rapper's wife ◄ Taoho ► {SP}



Taoho

NC

            ร่างบางส่ายหัวไปมาพยายามปฏิเสธทุกอย่าง แต่ร่างสูงกลับบีบมือบางแน่น ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้เข้าไปใกล้ๆกับตัวของเธอมากขึ้นกว่านี้ มือหนาค่อยๆจับเอาท่อนขาขาวทั้งสองข้างของเธอพาดบ่าหนาเอาไว้ มือหนาค่อยๆเลื่อนกระโปรงรัดรูปขึ้นไปเหนือต้นขา ค่อยๆเลื่อนขึ้นๆ ร่างบางก็ดูเหมือนจะให้ความร่วมมือซะด้วย

            ค่อยๆขยับยกสะโพกขึ้นทีละข้างๆ เพื่อให้ร่างสูงรูดมันขึ้นไปจนพ้นสะโพก ... ไม่รอช้า นิ้วเรียวค่อยๆเกี่ยวชั้นในตัวขาวของเธอลง ปลดมันลงมาเรื่อยๆ จนมันร่วงลงไปกองอยู่ที่พื้น ทำให้ตอนนี้ใบหน้าของชายหนุ่มกำลังอยู่ในระดับเดียวกับส่วนนั้นของจุนมยอนพอดิบพอดี

“ฉัน...“

“ไปล็อคประตูก่อนนะคะ“ ร่างบางพยายามเอ่ยบอกอีกคนแล้วหนีบขาเข้าหาตัว แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะว่าตอนนี้ใบหน้าคมค่อยๆเคลื่อนเข้ามาหาจุดศูนย์กลางของส่วนลับของผู้หญิงแล้ว

“มัน...ไหลเองนะ“ มือบางประคองข้างแก้มเนียนของชายหนุ่มเอาไว้ จื่อเทาได้แต่ยกยิ้มแล้วค่อยๆจรดปลายลิ้นลงที่ติ่งเล็กๆที่เป็นจุดเสียวของผู้หญิงทันที

“อ๊ะ....“

“อื้มมมม...“ เสียงชื้นแฉะค่อยๆส่งเสียงออกมา ในยามที่ร่างสูงค่อยๆลงลิ้นกับส่วนนั้น น้ำใสๆค่อยๆไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน จะบอกว่ามีอารมณ์ก็ใช่ ตอนนี้เธอควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว

            ยิ่งร่างสูงรัวลิ้นลงมาแรงแค่ไหน ร่างบางก็ยิ่งปล่อยน้ำออกมาจากส่วนนั้นมากยิ่งขึ้น

“อ๊า...เทา...อื้อ เสียว...แรงๆ“

“ซี๊ดด....“ เสียงสวบซาบดังขึ้นมา ยิ่งรัวลิ้นแรงเท่าไหร่ กายบางก็ยิ่งบิดเร้ามากขึ้นเท่านั้น

            นี่สินะคือที่มาของคำว่าร่างกายคนเราสามารถยกได้ด้วยลิ้น ... และตอนนี้ลิ้นของเทากำลังยกสะโพกของร่างบางให้ลอยขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ ...

“เสียวจัง อ๊ะ....เอาอีก....อื้อออ“

“ยิ่งเลีย ยิ่งไหล...คิดถึงครั้งแรกของเรา ตอนนั้นเธอร้องดังมากเลยนะ“ จื่อเทาผละใบหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำกามของจุนมยอนออกมา ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วผลักร่างบางให้นอนราบลงไปกับโต๊ะกว้างๆที่เธอนั่งอยู่ทันที

“นายทำฉันเลือดออก“ ร่างบางอดที่จะก่นด่าอีกคนไม่ได้
            จังหวะนั้นเองที่สายเข็มขัดที่คาดเอวร่างสูงอยู่ร่วงลงไปกระทบพื้นปูนที่ยืนอยู่ทันที

“หึ...เปิดซิงเด็กม.6 ไม่ใช่เล่นๆนะครับ“ ใบหน้ากวนโทสะยกยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์ ร่างสูงค่อยๆล้วงท่อนกายขนาดใหญ่ออกมา ก่อนที่จะนำมันไปจ่อที่จ่อทางด้านหน้าของจุนมยอนทันที

“จะไม่เปิดทางหน่อยเหรอ“ ผงกศีรษะขึ้นมาถามร่างสูงอย่างรีบเร่ง เพราะเกรงว่ามันจะเป็นเหมือนเช่นครั้งแรกของเราที่ได้พูดกันเอาไว้

“เอานิ้วเธอมาสิ“ ร่างสูงเอ่ยบอก

“ไม่“

“งั้นใส่นะ...“

            กายแกร่งค่อยๆแทรกเข้าไปในร่างของจุนมยอนช้าๆ ในจังหวะที่ค่อนข้างจะยากลำบากเพราะไม่ได้เบิกทางมากก่อน

“อ๊ะ...เจ็บ ฮื้อออ.....เอาออกก่อน“

“ถ้าไม่เจ็บ มันจะลบรอยพวกนั้นได้ไหม!“ ยิ่งหวนคิดไปถึงผู้ชายคนนั้น เอวหนาก็เริ่มสอบเข้าหากายบางอย่างรุนแรงทันที

“ไม่เอา ฮืออ“

“เลือดของเธอ จะชะล้างร่องรอยชั่วๆพวกนั้นเอง!“ กระแทกกระทั้นเข้าไปอย่างรุนแรง จนตอนนี้เลือดสีแดงไหลรินออกมาตามซอกขาของจุนมยอนแล้ว เธอกลัว...กลัวว่าเรื่องในอดีตมันจะย้อนกลับคืนมาเหลือเกิน

เทาฉันเจ็บ!! อ๊ะ“

“อื้อ!!!!! ฉัน...จะ...อื้อ...ทำให้เธอลืมมันซะ!!!“

อ๊ะ ฉันไม่ได้เจ็บเพราะเขา แต่ฉันเจ็บเพราะนาย!...พอเถอะเทา! ฉันคิดถึงลูก...“

“เธอไม่ได้เอาลูกออกใช่ไหม จุนมยอน!!! ลูกของเรา!“


เขาตายไปแล้ว...ฮือ....“ 



กลับไปอ่านต่อนะจ๊ะ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น